Ik werd vanochtend gewekt door de vogels op de bushcamping. De vogels zongen niet, nee ze dansten, en wel over het dak van de camper. Maar het de hoogste tijd om wakker te worden, dus ook Geert maar wakker gemaakt. Die had de dansende vogels niet gehoord.

De zon stond al hoog aan de hemel, en bij het openen van de zijdeur van de camper kwam de warmte je al tegemoet. Heerlijk!

We hebben ontbeten met pannekoeken, lekker buiten in de zon. De vliegen zijn dan wel wat lastig, maar je moet er wat voor over hebben. We verlieten de camping pas om half 12, erg laat voor ons doen. Maar als je de zon tegenkomt, moet je er van profiteren!

Ons eerste reisdoel was het nog geen 5 minuten verder op: het museum van Silverton. Elk zichzelf respecterend dorp heeft hier wel een museum om aan te geven hoe oud en historisch het dorp wel niet is, en Silverton is geen uitzondering. Het heeft er zelfs 2 (op 40 inwoners). Naast een museum over de Mad Max-films (zijn we niet in geweest) is er ook een museum gemaakt van de oude gevangenis. Je vindt er allerlei prularia die de mensen bij het verlaten van Silverton blijkbaar niet meer nodig hadden, maar ook een uitgebreid overzicht over de mijnbouw, en dat is dan wel weer leuk.

Na dit museumbezoek stond er een bijzonder lookout op het program. De Mundi Mundi Plains. Er was ons verteld dat je hier zover het niets in kunt kijken dat je de ronding van de aarde kunt zien. En dat klopt! Het is niet in een foto te vatten, maar op een gegeven moment kom je boven op een heuvel, en daarna is het gewoon plat, met weinig bomen en andere begroeiing, zover je maar kunt kijken. Natuurlijk is het nu ook hier groen in plaats van dor rood, maar de strekking is wel duidelijk denk ik. Voor degene die meer beeldvoming nodig hebben: op de Mundi Mundi plains gaat aan het einde van Mad Max 2 de auto op zijn kant? Ik heb het van horen zeggen, want de film zelf heb ik niet gezien.

Daarna het Umberumberka-reservoir. Zo'n 5 kilometer na de lookout van Mund Mundi. Meer dan 100 jaar was dit reservoir de enige watervoorziening in de wijde omgeving. Tegenwoordig krijgt Broken Hill, haar water via een 100 kilometer lange pijplijn vanaf de Murrey-river aangevoerd.

Op de terugweg zijn we nog kort even gestopt bij het café van Silverton om daarna weer terug te keren naar Broken Hill. Er was nog tijd genoeg om de rit naar Petersburough of Burra te beginnen. Een rit van zo'n 300 kilometer. Onderweg kwamen we weer de nodige brumby's en emu's tegen. Als die dieren te dicht langs de weg staan (of zelfs net besluiten over te steken) stoppen alle auto's gewoon. De weg is zo lang en recht dat je eigenlijk niet verrast wordt door overstekende dieren.
Burra bleek te ver weg, en rond kwart over 5 zijn we in Petersborough neergestreken, weer gewoon op een caravanpark. Bushcampings met faciliteiten zijn maar dun gezaaid horen we hier.

Morgen weer verder. We zullen door Clare valley rijden, en hebben geen specifiek einddoel. Gewoon omdat dat niet nodig is, en er is voor morgen en overmorgen regen voorspeld in de regio, en dan moet je dus gewoon maar zien hoe de dag loopt...