We hebben net een dolfijn gezien! We zitten op het terras van Granite Island, in afwachting van onze warme maaltijd die hoort bij de Penguin Walk. Zo grappig! Uiteraard hadden wij het niet door, want tja, wij wisten niet dat hier ook dolfijnen woonden. Wel wisten we van de walvistrek, maar die is al voorbij. Ik heb er zelfs een fotootje van kunnen maken, maar als je niet weet waar het vinnetje zit zie je hem vast niet. De avond kan alvast niet meer stuk!

Eerder vandaag waren we naar de Port Elliot Agricultural Show. Dit tweedaags evenement is hier erg belangrijk. Het is duidelijk dat men van heinde en verre naar Port Elliot komt voor de show. Er waren dressuurwedstrijden, er werd met paarden over hindernissen gesprongen (kan er niet op komen hoe dat ook al weer heet). Er werden schapen, koeien, geiten en huisdieren gekeurd en er waren allerhande andere wedstrijden. Van: wie maakt de beste jam, tot het mooiste bloemenboeket. Het geheel werd opgefleurd met eettentjes, kermisatracties en een markt. In Nederland zou een show als deze nooit van de grond komen. Veel te oubollig, maar het past hier en je kan zien dat de bezoekers zich enorm amuseren. Het is echt een sociaal evenement, en iedereen doet zijn best zijn of haar dier/club/liefhebberij van de beste kant te tonen.

Op de wandeling terug naar de camping kwamen we langs het stationnetje van Port Elliot. Hier rijdt de oudste spoorlijn van Australie. Hij gaat van Victor Harbour naar Goolwa, en doet dus ook Port Elliot aan. Vanmorgen op de camping hoorden we het gefluit van de trein al, maar we dachten dat we dat niet goed hoorden omdat we een foldertje hebben waarin staat dat de trein alleen op woensdag en zondag rijdt, en vandaag is het zaterdag.

Een half uur later zou de trein komen die je in een kwartier naar Victor Harbour zou brengen. Na aankomst ging de trein een half uur later weer terug. We zijn meegegaan, en de route is prachtig. Het tracé loopt vlak langs het strand. Zo mooi!

Maar goed, nu zitten we dus op Granite Island. Een half uur na zonsondergang zal de pinguintour beginnen. Ben benieuwd!

* * *

Weer terug op de camping na de Pinguintour. Het was zeker de moeite waard. Rond 8 uur werd de groep verdeeld over twee gidsen. De gids vertelde wat over het eiland, en de pinguinpopulatie in het algemeen. Voor 10 jaar terug waren er circa 2000 pinguins op en rond het eiland, maar de meest recente telling wees uit dat er momenteel nog maar 151 stuks wonen. Dit heeft verschillende oorzaken, en ze werden allemaal belicht. Daarna begon de wandeling. De gids had een grote zaklamp met een rood filter om de dieren niet te verblinden, en ze ging op zoek. We hebben verschillende exemplaren kunnen bekijken, en horen. Er waren ook veel possums aanwezig. Een soort groot knaagdier. Possums en pinguins kunnen prima naast elkaar leven.

Aan het einde van de tour sta je weer voor de loopbrug het eiland af. Dat doen ze heel handig, want op deze manier weten ze zeker dat iedereen vertrokken is. De brug is zo'n 600 meter lang, met ondiep water. Het schijnt dat het soms droogvalt, waardoor je naast de brug naar het vaste land zou kunnen lopen.