Vannacht absoluut slecht geslapen. Ik heb het half 3 zien worden, en om half 6 was het alweer klaar met de slaap voor mij. Zal wel een combi zijn van een luidruchtige airco (nee, niet die van onze kamer want die hadden we fijn uitgezet), en jetlag.

We waren al redelijk op tijd bij de camperverhuur en toen de heren daar door hadden dat we zo'n zelfde exemplaar een jaar eerder ook gehuurd hadden, stonden we ook zo weer buiten.

Op naar de supermarkt. Allememachies, wat een prijzen zeg. Ik doe maar net of ik niets hoor als Geert zijn gewillige creditcard laat wapperen.

Vandaag rijden we naar Karunda. Een klein toeristisch plaatsje boven Cairns, omgeven door regenwoud. De weg slingert gemoedelijk de berg op en we worden regelmatig getrakteerd op prachtige oceaan zicht. In Karunda is het natuurlijk, net als in Cairns, erg vochtig en warm. Dat hoort bij de tropen, maar het is even wennen.

In Karunda is het na 3 uur stil. Dan vertrekt de laatste toeristentrein naar beneden en sluiten ook alle winkels. De camper staat snel op zijn plekje. De campingbeheerder is een wat vreemde man, maar is erg aardig en neemt de tijd om ons allerlei tips te geven. Vanaf de camping is het mogelijk naar de rivier te wandelen, door het regenwoud. Je kunt ook naar het dorp wandelen, maar daar was niet zoveel meer te beleven. Dus het werd de rivier. Dichte schoenen aan en naar de track. Jawel, weer vrijwillig wandelen.

Op een gegeven moment staan we aan de rand van een spoorbaan. Er staat een bordje met een pijl links naar de rivier en rechts naar het dorp. We blijven wel Nederlanders en gaan dus niet zomaar op een treinspoor lopen, ook al ziet het er niet veelgebruikt uit. Gelukkig komt vlak na ons een man met zijn hond. Hij vertelt ons dat de trein al weg is, en dat er vandaag geen meer komt. Ja wel, de trein van 3 uur. Dat hadden we zelf ook kunnen bedenken. We lopen met het hem op. Het is Trevor, en hij werkt voor een bedrijf dat tours met quads organiseert in het gebied. Een wat ruig ogend type. Kaal hoofd, gezet en een baardje die hij in een staartje heeft gebonden, maar ook weer erg vriendelijk. Bij de rivier is mijn eerste vraag: zijn hier krokodillen? Nee, ze zouden er wel moeten zijn maar Trevor heeft er nog nooit eentje gezien. We krijgen nog wat aardige tips voor de omgeving. Altijd leuk. Terug op de camping zou er gekookt moeten worden. De koelkast is immers gevuld.

Ik heb er alleen niet zoveel zin in, en gelukkig is er op de camping een klein restaurantje. Tien tafels heeft het. Men serveert Sri Lankaanse gerechten, en de curry was heerlijk...

We zijn de jetlag duidelijk nog niet te boven, want we gaan vroeg slapen. Geert maakt het helemaal bont door rond half 8 met zijn kleren aan in slaap te storten. Ach, er zijn ergere dingen. Ik heb het nog tot een uur of 10 vol gehouden.

Morgen terug naar Cains, terug naar de camperverhuurder. Er zijn toch wat zaken die geregeld moeten worden. Zo wil de koelkast niet op slot (en hij gaat dus tijdens het rijden open, je kunt je voorstellen wat een rommel dat geeft?), een van de twee stoeltjes is stuk, we hebben een eenpersoonsdekbed gekregen in plaats van een twee persoons, en de tv geeft prachtige sneeuw. Nu was die tv een bonus, want we wisten niet dat die in de camper zou zitten, maar als hij er in zit is het ook wel fijn als hij werkt, toch?