Het heeft vannacht geregend. Dat was voor het eerst deze vakantie. Maar zolang het 's nachts blijft zul je ons niet horen.

We gingen alweer op tijd op pad vanochtend. Enerzijds omdat we vandaag graag wilden aankomen in Bundaberg en anderszijds omdat we er vriendelijk aan herinnerd werden dat we toch echt om 10 uur opgekrast moesten zijn van de camping. Oke, dan. Geen probleem.

Bundaberg was ietsje verder weg dan we dachten (zo'n 75 kilometer extra slingerweg zonder de mogelijkheid lekker vaart te maken) want we hadden bij onze routeplanning maken over het hoofd gezien dat we bedacht hadden een gravelweg te nemen. En dat is niet handig, want dat vindt de eigenaar van onze camper niet zo goed.

Bij het opnieuw vaststellen van de te volgen route kwamen we twee keer Cynthia op de kaart tegen. Een keer als State Forrest. Maar met alleen een 4wd-track erheen en een keer Cynthia als locatie. Het bleek een boerderij te zijn, een station zoals ze hier zeggen. Maar vroeger is het meer geweest, want tot medio jaren '50 was er ook een school. Nou, dat weten we dan ook weer.

Wel jammer was dat we dit zagen nadat we de Cynthia Range Road opgereden waren en Geert zag dat er een dam was op 10 kilometer afstand, via een gravelweg wel te verstaan. Geert dacht toen nog dat je dan naar Cynthia reed en was er niet vanaf te brengen om toch de gravelweg op te rijden. Ik heb overwogen uit te stappen, want op een gravelweg lijkt het of de camper werkelijk uit elkaar rammelt, en dat is vreselijk. Maar goed, er was geen beschutting en veel zon, dus weinig keus. Het compromis werd dat de terugweg niet over de gravelweg zou gaan, maar via de bitumenweg (en die is dan wel 27 km langer, maar rijdt wel fijner).

Het is een wat desolaat gebied. Weinig mensen, weinig vee, weinig groen en veel plaatsen waar brand geweest was. Zowel recent als langere tijd geleden. De stuwdam was mooi, de dam een waar kunstwerkje voor degene die hem bedacht. Maar het was het mij allemaal niets waard. Ik wilde graag terug naar de bewoonde wereld, en de normale asfaltweg die ons naar Bundaberg moest brengen. Eenmaal daar aangekomen zagen we dus dat Cynthia Station maar 100 meter verderop lag.

We maken nog maar even een fotostop, en rijden dan weer verder.

We stoppen in Mount Perry om te tanken en te lunchen. Tanken kwam niet goed, want het lokale benzinestation verkocht alleen benzine en onze camper heeft toch echt liever diesel in de tank.

In Gin Gin ging het beter, maar dat is ook een veel grotere plaats. Hiervandaan is het nog 50 kilometer naar Bundaberg, en we zien weer suikerrietvelden, bananenplantages en meer vee. Dit gebied is duidelijk minder droog.

We rijden rond half 4 Bundaberg binnen, vinden snel een camping aan de rand van de stad, met een winkelcentrum er naast. Handig, want onze koelkast is vrij leeg.

Vanavond nog een wasje draaien, en dan maar een ijsje bij de Mac halen.

Bundaberg heeft alvast een groot voordeel: er kruipt of vliegt hier niets wat bijt en waarvan je dan weer jeuk krijgt. Dat was de laatste dagen wel anders. Of zou het komen omdat we eindelijk anti-muggenmelk hebben gekocht? Nou ja, als de muggen etc wegblijven alleen door de aankoop, dan laten we het flesje graag dicht. Zo fijn ruikt het spul nu ook weer niet...

Morgenochtend op tijd naar de rumfabriek (en nee, dat wordt dus NIET proeven), daarna richting Hervey Bay of Rainbow Beach. Welke van de twee het wordt weten we nog niet, in elk geval kun je vanaf beide plekken naar Fraser Island, of op Walviscruise. We zien wel welk advies we bij het toeristenburo krijgen...