Ook vandaag rijden we verder naar het zuiden. We vertrekken al op tijd, nadat we besloten hebben Brisbane te laten voor wat het is. We zullen de stad alleen van een afstandje bekijken, en wel vanaf de berg Mount Coot-tha. Deze berg ligt ongeveer 5 kilometer van het stadscentrum, en blijkt toch nog zo'n 40 minuten weg van waar we zitten.

Het is de moeite waard. Zonnig en helder weer zorgen er voor dat we ver kunnen zien. Je ziet de rivier de Brisbane goed liggen en het centrum steekt werkelijk boven alles uit.

Vervolgens gaan we op pad richting Surfers Paradise, Byron Bay en het verwachte eindpunt Coffs Harbour.

Het is nog best een hele tour de stad uit te komen. Er zijn hier tolwegen, en we hebben ons niet aangemeld om tol te betalen dus de gps staat ingesteld op het vermijden van tolwegen. Zo komen we ongewild toch volledig verstrikt in het centrum. En omdat we Miepie niet altijd goed begrijpen lijkt het er op dat we toch een stukje tolweg hebben gepakt. Vanavond dus toch alsnog maar een rekening aanmaken via internet.

Eenmaal de stad uit gaat het vlot. Er ligt hier een 4 baans snelweg, en hoewel het verkeersaanbod hier ook echt wel om vraagt, is het goed te doen.

We besluiten de toeristische route te nemen. De South Moreton Bay route wel te verstaan. Helaas hebben we na een tijdje door dat deze terug naar Brisbane rijdt. Dat was niet de bedoeling. De weg is prachtig, maar we willen niet naar het noorden. Terug naar de snelweg dus. We volgen de route naar de Gold Coast. Een super toeristisch gebied met veel pretparken (o.a. Warner Brothers Movieworld). Hier draait alles om vermaak en entertainment. Dat is gelijk wel duidelijk.

Veel later dan gedacht (door de mooie maar niet zo handige omweg) rijden we Surfers Paradise binnen. De Spaanse costa's zijn er niets bij. Het is of we een andere wereld in zijn gereden. Veel hoogbouw, en heel veel mensen (het is schoolvakantie). Hier gaat het om zien, en gezien worden. We stoppen kort even bij het strand, en werpen er een blik op. Nee hoor, niets voor ons. De Goldcoast is aan ons niet besteed.

We gaan weer op pad. We hebben al wel door dat Coffs Harbour te hoog gegrepen is voor vandaag. Byron Bay is zo'n 70 kilometer verderop, en dat gaat zeker lukken.

Bij Byron Bay is het meest oostelijke puntje van Australie, Cape Byron. Bij de vuurtoren is een uitkijkpunt. Een mooi stukje Australie. Ook hier weer veel mensen, maar iedereen blijft er maar kort, dus dat is goed te doen.

Er zwemmen walvissen in de baai. Een bonus! Geert probeert ze op de foto te zetten, maar je ziet steeds alleen een rugvinnetje en ze springen niet zoals bij Fraser Island, dus dat gaat niet lukken.

Het is inmiddels rond 4 uur, dus de hoogste tijd om een camping te zoeken. Er zijn er hier verschillende in Byron Bay.

Nummer 1 slaan we over, te afgelegen ten opzichte van het dorp. Nummer 2 is vol, en verwijst ons naar nummer 3. Nummer 1 blijkt overigens ook vol volgens de mensen van camping 2. Nummer 3, aan de andere kant van het centrum heeft plaats. Deze camping stelt als regel dat er maximaal 2 personen op een kampeerplaats welkom zijn. Dat komt de netheid en rust op het park ten goede, stelt men. Tja, zo kun je ook verwoorden dat je gewoon geen kinderen en dieren op je park wilt. Goed recht hoor overigens, en het blijkt ook een erg net en rustig park.

De mensen die naast ons staan hebben al gelijk door dat we uit Europa komen. Niet zo gek natuurlijk, want ik stond naast de auto om aan Geert te laten weten hoeveel ruimte hij nog had voordat de camper in botsing zou komen met een boom.

Het zijn oudere mensen die in totaal 4 jaar in Europa hebben getrokken met de camper waar ze nu ook mee op pad waren. Ze hebben het busje in Engeland besteld, daar laten inrichten naar eigen inzicht, om met enkele tussenpozen er in totaal 4 jaar mee rond te reizen. Vervolgens is de bus met de boot naar Australie verscheept (met nog 5000 andere voertuigen). Mooi verhaal, en mooie camper. Ze waren natuurlijk ook in Nederland geweest, en we krijgen wat uitleg over ons kikkerlandje. Altijd leuk.....