Vanmorgen eerst koers gezet naar Cessnock, waar een vestiging van de autoruitenfirma zit. Hier was echter niemand aanwezig. Later kwamen we er achter dat het hier vandaag Dag van de Arbeid is, en dat daarom veel bedrijven dicht zijn. Vanavond hebben we even met de firma gebeld en een afspraak gemaakt voor morgen in Seven Hills.

Daarna door The Hunter Valley gereden wat een wijngebied is. Voor een wijnproeverij was het rond het middaguur ons nog een beetje te vroeg, dus zijn we maar doorgereden en hebben we de Putty Road genomen naar Winsor. Deze is volgens de kaart 161 km door praktisch onbewoond gebied. Het bleek een erg slingerende weg te zijn, met ook veel hellingen en hierdoor een erg lage gemiddelde snelheid. Daardoor deden we er minstens drie uur over. Een erg mooie weg, die ook erg geliefd is bij motorrijders.

Onderweg zou een truckstop met camping moeten zijn volgens de borden. Daar wilden we even stoppen. Deze bleek echter afgebrand te zijn. Op het ijsje, waar we ons op hadden verheugd, moesten we nog zo'n drie kwartier wachten tot de volgende uitspanning.

Het Gray Gum Cafe lag precies halverwege tussen Singleton en Windsor. De eigenaar verzamelde er handtekeningen om een GSM-mast in de buurt te krijgen. Als je ergens op de 140 km lange weg met pech staat kun je dus niet even de wegenwacht bellen, in een erg dunbevolkt gebied. Dit is echter in het grootste deel van Australie zo. Je kunt veelal tot zo'n 20 km rond steden en dorpen bellen. En 3G voor internet, waar we een simkaart voor hebben gekocht, zelfs heel soms in de steden.

Iets later dan vooraf gedacht kwamen we dus in Windsor aan. Hier maar direct gekeken naar de dichtstbijzijnde camping. We hebben ons kamp opgezet in Vineyard vlakbij Windsor. De WIFI-netwerkbeheerder hier heeft gevoel voor humor; het wachtwoord is: PLEASEDONTABUSETHEWIFI.

De camping eigenaar vertelde dat de Olympische Spelen het beste is geweest in jaren voor dit gebied. Alle wegen zijn opgeknapt omdat het Olympisch dorp maar zo'n 40 minuten verder op was, en het heeft gediend als opvangplek voor bezoekers van de spelen.

Morgen willen we weer naar de Katoomba in de Blue Mountains. Vorig jaar zijn we hier ook geweest, toen in het begin van de vakantie. Dit is hier vlakbij. Je zou het in minder dan een uur kunnen rijden. Tenzij de weg weer zo'n slingerende weg blijkt als Putty Road, maar we hebben de tijd.