En dan is zomaar toch de laatste dag van de camperreis aangebroken. Vanochtend zullen we de koffers oppakken, een kleine schoonmaak uitvoeren en dan terugrijden naar Sydney. Volgens onze Miepie neemt dat zo'n 2 uur, dus we doen rustig aan en gaan eerst nog even door het plaatselijke winkelcentrum in Bateau Bay. Daar zien we een openbare internetplek met printfunctie. Mooi, dan kunnen we alvast inchecken. Zo gezegd, zo gedaan. Maar op moment dat er geprint moet worden blijkt dat de pc niet over een PDF-reader beschikt en dat er dus niets te printen valt. Tegenvaller... Eerst naar het hotel om de koffers te lozen, en dan door naar Apollo. Helaas rijden we verkeerd omdat we Miepie niet begrijpen en wordt de snelweg verruild voor dorpse wegen met heel veel stoplichten. Je kon wel van de snelweg af, maar er op dat punt niet meer op... Altijd fijn. We maken nog een korte stop voor de lunch, waarbij we ook de koelkast legen en een doekje geven en gaan dan gelijk weer door.

Bij Apollo is het druk. De heren krijgen vandaag 26 campers terug en er moeten er 30 uit. En om dat feest nog groter te maken zijn ze ook net 3 dagen open op hun nieuwe locatie.

De camper wordt zonder problemen geaccepteerd. Men is wel verbaasd dat we de voorruit hebben laten herstellen. Maar dit is wel de goedkoopste oplossing, anders betaal je toch die nieuwe ruit.

We hebben door alle omwegen en het schoonmaken en zo het goed als gehad. De receptionist van het hotel, Ramiro, vindt het goed als ik op zijn pc in-check voor de tweede vlucht, en we hebben nog een tijdje zitten kletsen. Grappig hoor, om van achter de balie van het hotel naar de passerende gasten te kijken. Hij vraagt ons naar het hoogtepunt van onze reis. Dat is toch zeker Paronella Park geweest in Mena Creek. Hij zet het adres in de favorieten van de internetbrowser. Hij werkt alleen avonden in het hotel, en heeft dus tijd genoeg om de site te bekijken. We hebben hem zijn interesse weten te wekken. Wij hebben inmiddels meer gezien van Australie dan Ramiro, en als hij hoort dat we dit keer 4569 kilometer hebben gereden (we waren er zo'n 3500 van plan) zet hij grote ogen op. De afstand Cairns-Sydney is immers veel korter als je rechtstreeks en door het binnenland zou rijden. Maar ja, waarom zou je dat doen?

We hebben door de ongewild langere weg en het schoonmaken en zo het zo goed als gehad. We eten daarom een snelle pizza vlakbij het hotel en gaan vlot slapen. Morgen worden we om 11 uur gehaald door de shuttle.