En de eerste dag in Perth zit er alweer op.

Woensdagmiddag vertrokken we met maar een half uurtje vertraging naar Dubai. Het was bij het opstijgen even spannend voor Yfke, maar ze zei al snel “ oh, het valt wel mee hoor”. Dus Paw Patroll aangezet en we hebben haar eigenlijk alleen nog gehoord als ze moest plassen. Modelkind hoor. Beretrotse mama hier. Na het avondeten ging ze ook gewoon uit zichzelf slapen en een half uurtje voordat we gingen landen werd ze ook vrij makkelijk weer wakker.

Dubai was warm, heel warm. We kwamen rond half 2 ’s nachts de luchthaven uit en de warmte was werkelijk een klap in het gezicht. Met een shuttle naar het hotel en sjonge sjonge, wat een luxe. Met tapijt waar je tot je enkels in wegzakt, de koffers werden voor ons naar boven gebracht en Yfke kreeg van de conciërge gelijk ook een leuke Dubai knuffel. Weer helemaal goed dus.

Dubai was bijzonder. Laten we het zo maar noemen. We hebben de Souks bezocht (toch wel vergelijkbaar met de Oosterse markt in Beverwijk, maar dan met verkopers die 40 keer zo opdringerig zijn en eigenlijk alleen maar aandacht van dat kleine blonde meisje wilden. Die had mama in de houdgreep genomen, dus afblijven! Maar goed, die kleine blonde dame begreep niks van het taaltje en de geluiden die de verkopers maakten en keek daardoor lekker boos terug. Geweldig gewoon, haha. Ze liet zich niet van de wijs brengen.

We maakten ook een tochtje op de Creek. Daar varen authentieke bootjes. De Abra’s. Ze passen prima bij de Souks, ook oude meuk. Je zit op de dieselmotor, dus lekker warm aan de billen. Gelukkig was het maar 41graden met weinig wind. De luxe van Dubai bewaren we voor de terugreis. Dan zijn we er ook wat langer.

’s avonds hebben we heerlijk gegeten in een restaurantje met uitzicht op de Dubai fonteinen en Burj Khalifa. De toren van maar liefst 828 meter. Om het kwartier is er een show. De ene keer van de fonteinen en de andere keer een lichtshow op de toren.

De eerste show misten Yfke en ik, want dametje moest plassen. De tweede show misten Geert en Yfke, want dametje moest.. plassen. Maar na anderhalf uur lukte het dan toch. De plasjes waren op.

De volgende ochtend werden we al om kwart voor 7 gehaald. Dat was voor ons wel wat vroeg. Het ontbijt werd al om 6 uur gebracht en na de korte nacht van de dag er voor (toen lagen we er 3 uur pas in) was het even afzien.

De vlucht naar Perth zou rond 10 uur vertrekken. In Dubai hebben ze volgens ons een hekel aan brullende kinderen. Gezinnen krijgen ten minste voorrang bij alle rijen. Zowel bij de rij voor de douane als de koffer controle mag je voor de meute aan. Heerlijk. Nergens lange rijen voor ons. En Yfke bekeek het allemaal rustig vanuit de buggy. Echt een wereldreiziger, onze kleine dame.

De vlucht naar Perth was iets minder dan 4 uur langer dan de vlucht naar Dubai. Maar wat deed Yfke het ook nu weer goed. Eerst lekker geslapen in het vliegtuig (wij ook, het vroege opstaan zorgde voor het houten hamer effect). En daarna weer dezelfde Paw Patroll filmpjes, keer op keer, op keer.

We hadden voor de vluchten wat kleine cadeautjes gekocht om Yfke wat mee af te leiden, en die had ze in Dubai in een tas gevonden. We hadden ze niet nodig gehad tussen Amsterdam en Dubai. Op het moment dat de filmpjes niet meer interessant waren was er nog genoeg te spelen.

En vandaag Perth dus. Eerst met de bus naar het stadscentrum. Daar wat gewinkeld (en Frank zijn verjaardagskado gekocht. Check!) en vervolgens na een citytour met de pont weer terug richting het appartement.

Aan “ onze” kant van Swanriver is de dierentuin en daaromheen een groot stadspark. We zijn op ons gemak van speeltuin naar speeltuin gewandeld.

We zouden bloemkool eten. Hoe verbazend… De enige groente die er bij Yfke altijd makkelijk in gaat, maar na alle vreemde maaltijden de afgelopen dagen een goed plan. Blijkt dat onze “fully Equiped kitchen” in het appartement geen pannen heeft. Heel fijn. Wel een prima ontsnapping aan de bloemkool. We gaan nu dus eerst maar een restaurantje dichtbij opzoeken, en dan bedenken wat we morgen gaan doen.