28 september, Apollo Bay, Koala's, Port Campbell

Zachtjes tikt de regen op het zolderraam, euhhh, camperdak. Het weer is pet vandaag. De dag begon mooi met een prachtige zonsopkomst. Geert maakte me er om kwart over 6 voor wakker, en daar was ik niet blij mee. Ik had dus wat overtuiging nodig om echt naar de zonsopkomst te gaan kijken. Het is toch ook geen tijd om wakker te worden, kwart over zes!?!

In elk geval, we zijn de heuvel afgegaan naar het strand, en ja, het was echt de moeite waard. Van slapen kwam daarna echter weinig meer, dus om half 9 reden we de camping al af. Je moet bedenken: toen waren we al gedoucht, was er water getankt, de vuilwatertank geleegd, en de septische tank ook! Te zot voor woorden gewoon. Maar goed, zo mooi als de zon opkwam, zo snel verdween hij ook weer achter de wolken om daar vervolgens te blijven. We hebben hem verder niet meer gezien.

Tijdens de wandeling over het boomkroonpad (Otway Fly) begon het te miezeren, en daarna is het niet echt droog meer geweest. Je loopt daar op zo'n 25 meter hoogte tussen de bomen van het regenwoud, en daar is het toch al vochtig...

Voordat we naar Otway Fly gingen zijn we langs de vuurtoren van Cape Otway gegaan. Deze Cape ligt net als Otway Fly een stukje van de Great Ocean Road af, maar was erg de moeite waard. Op de weg naar de vuurtoren leeft een grote populatie koala's. Er zaten er echt heel veel, en zelfs wij konden ze daardoor spotten :). Het leverde weer mooie foto's op.

De vuurtoren zelf is onderdeel van een wandelpark. Voor je bij de vuurtoren komt loop je langs huisjes waar de wachters woonden, een seinhuis, een bunker en uiteraard ook een winkeltje.

Rond een uur of 3 zaten we weer op de Great Ocean Road, onderweg naar de 12 Apostles. Doordat we zo idioot vroeg waren vertrokken hadden we nog tijd genoeg om hier een kijkje te nemen. Maar het grauwe weer en de regen deed ons besluiten door te rijden naar Port Campbell, zo'n 12 kilometer verderop. We gaan morgen wel terug, misschien is het weer dan ietsje beter? De weg zelf was vandaag niet veel bijzonders. Die ging voornamelijk door het bos. Wel weer veel bochten, maar door de bomen was er natuurlijk weinig uitzicht.

We staan nu op de camping van Port Campbell, met de camper onder een grote naaldboom, aan de oever van een kleine rivier. Het is rustig op de camping. We zouden vanavond een pizza gaan eten in het dorp, maar dan moet het wel eerst droog worden. Anders wordt het pasta met saus (inclusief vlees, dus geen backpackers voer haha).

27 september, Anglesea, Koala, Apollo Bay

Vandaag hebben we de hele dag gereden over een stuk wat je in anderhalf zou kunnen rijden als je gewoon doorrijdt. Er was zoveel moois te zien, dat het ons niet uitmaakt!

Anglesea werd verlaten, en na de plaatsjes Aireys Inlet en Lorne streken we eind van de middag neer in Apollo Bay.

We gingen van mooie stranden naar hoge kliffen, via regenwoud naar prachtige rotspartijen. Het leek wel of er na elke bocht (en er zijn héél véél bochten) weer wat mooiers kwam.

De zee is hier azuurblauw, en zo helder dat je de rotsen onder water kunt zien liggen. Hoge bergen worden afgewisseld met kreekjes, we zagen een prachtige waterval en wandelden bij een vuurtoren. De foto's staan op Picasa. Wie er ook aan die mailinglijst wil worden toegevoegd moet je het maar laten weten. Op Reismee kun je maar zoveel foto's per keer opnemen, en we maken er zoveel meer!

Vandaag zagen we ook een koala. Ja echt, er moesten er veel zijn, maar we zagen er slechts eentje. De wegenkaart vertelde ons ongeveer waar we moesten stoppen, dus wij op zoek. We wisten niet precies naar welke bomen we moesten zoeken, en op welke hoogte de koala's dan zouden zitten, dus we konden er zelf ook geen vinden... Gelukkig liepen er andere mensen die ze wel hadden gespot.

De koala staat bekend als een lui dier, maar het exemplaar wat wij zagen ging lekker verzitten, en uiteindelijk lekker op een tak hangen en eten. Zo leuk om te zien! Net als alle mooie vogels trouwens. Natuurlijk zien we de huismus hier, maar er zijn ook zoveel andere mooie papagaai-achtige vogels in de meest mooie kleuren.

De dorpjes zijn klein, en draaien volledig op het toerisme. Mc Donalds is hier nog niet doorgedrongen, en grote supermarkten (gelukkig) ook al niet. Zou ook niet bij de omgeving passen.

De late middag hebben we in Apollo Bay doorgebracht. Een maal terug op de camping hebben we pannenkoeken in de kampkeuken gemaakt (scheelt weer gestink in je bed).

Vandaag waren geen mensen in de kampkeuken die om een praatje verlegen zaten. Alleen een jong stel dat duidelijk moe was. Ze lagen allebei half op tafel, hoofd ondersteund door de arm te wachten tot het water kookte en ze aten echt voer voor backpackers. Ze aten pasta met saus uit een potje zonder vlees. Voer dus.

Morgen gaan we weer redelijk op tijd op pad. Op het programma staan o.a. een vuurtoren aan Cape Otway. Daar zullen we ook weer gaan zoeken naar koala's (hopelijk hebben we dit keer geen hulp nodig om ze te vinden :)); een wandeling door het regenwoud (via een boomkroonpad) én als het een beetje meezit ook de 12 Apostles. Maar die liggen helemaal voorbij Princetown en volgens de kaart liggen tussen Apollo Bay en de apostelen 88 kilometers aan kronkelend asfalt dus waarschijnlijk zullen we dat tot donderdag moeten bewaren.

26 september, Melbourne, Torquay, Anglesea

Vandaag stond er een korte rit op het programma van Melbourne naar het beginpunt van de Great Ocean Road. Is ruim 100 km. Een rustig dagje qua afstand.

Na eerst bij Melbourne getankt te hebben en een nieuwe tankdop gekocht te hebben richting Torquay gereden.

Het eerste stuk de freeway om de stad heen over de hoge brug en daarna een vlak landschap.

Onderweg stond er een paar keer een groot bord met; Bananen $4,99/kg. Als je nagaat dat een kilo van dit apenvoer hier normaal 18 australische dollar kost moest dit wel heel wat wezen.

Even voor Geelong zijn we gestopt bij een informatiecenter. Dit was ons de voorgaande dagen ook erg goed bevallen. Deze lui wijzen je op de mooie plekken en hebben goede kaarten en folders die bovendien gratis zijn.

Naast dit informatiecenter stond die groente- en fruithandel van die bananen met een stal. Deze leken nog erg groen en klein. De rest was allemaal ook niet eerste kwaliteit. De paprika wel erg verschrompeld. Voor ons dan maar duurder uit in de supermarkt! De koffie in het wegrestaurant was beter.

Bij Torquay gestopt en konden we direct bij het strand parkeren. Hier hebben we de pizza die we gisteravond niet op konden als lunch gehad aan de zee. Als dat geen zwitserleven gevoel geeft!

Daarna tussen Torquay en Anglesea een paar keer gestopt bij een mooi punt en boodschappen gedaan in Anglesea. Hier vlakbij was ook een Big4-camping. Deze was ons de afgelopen nacht ook goed bevallen.

Op de golfbaan vlakbij komen elke avond tegen de schemering grote groepen kangoeroe's die je van dichtbij kunt zien. Omdat we ze tot nu toe alleen als kadavers langs de weg hadden gezien, leek ons dit wel leuk. En inderdaad; de skippy's waren goed te zien. Ze bleven ook rustig zitten op tien meter afstand. Ondanks de halsbanden en oormerken schijnen dit toch wilde kangoeroe's te zijn en zeggen ze dat ze daar niet voeren. Die halsbanden en oormerken schijnen te zijn om de populatie te kunnen volgen. Na een goede maaltijd en twee ladingen wasgoed die Cynthia straks nog gaat strijken, hebben we de luxe van het kunnen internetten vanuit de camper op de camping voor 5 dollar voor een uur. Normaal doen we dit meestal bij een Mc Donalds waar het 'gratis' is maar vaak erg traag.

Morgen verder op de Great Ocean Road!

25 september, Benalla, Melbourne

We zijn vandaag al om kwart over negen uit Benalla vertrokken. Op ons gemak trouwens. We gaan steeds ietsje vroeger in bed om zoveel mogelijk van het daglicht te genieten. Zodra de schemer invalt moeten we onze kampeerplek voor die avond gevonden hebben, want we zien nog steeds veel dode kangaroe's, wombats en koala's langs de weg en die hoeven we echt niet voor de auto! Na kort nog gesproken te hebben met de mensen waarmee we gisteren de avond doorbrachten gingen we op pad. Richting Melbourne. Een rit van nog geen 200 kilometer. Rond kwart over 12 waren we dus ook al in Coburg, een voorstad op zo'n 10 kilometer van Melbourne waar een grote Big 4-camping staat. We hoeven niet langs Apollo voor de tankdop. We mogen een tijdelijk exemplaar kopen en de bon inleveren bij het inleveren van de camper. Dat scheelt weer. Op zondag rijdt er geen bus de stad in, dus moeten we een kwartiertje wandelen naar de tram. Geen probleem, er zijn al wandelend genoeg leuke huizen te zien. Melbourne is ook weer een overzichtelijke stad. De straten staan allemaal haaks op elkaar, en ook hier kun je zien dat het eigenlijk een vrij nieuwe stad is. Er is geen oud centrum of zo. Er staan natuurlijk her en der oude gebouwen (die worden gekoesterd) maar veel bijzonders vinden we het niet. We doen een rondrit in de circletram, en daarna nog in de hop-on hop-off bus. Beiden zijn gratis. Rond een uur of 5 laten we ons met de tramlijn van vanmiddag naar St. Kilda rijden. Het beroemde strand met lunapark. Het lunapark hebben we niet gezien realiseer ik me nu, maar het strand met de pier waren mooi in het avondrood! We hebben een pizza gegeten aan het strand en zijn daarna weer met de tram terug naar Coburg gereden. Ik wilde graag naar de Penguin Parade. Pinguins komen dan in de schemer uit de zee en zoeken een plekje achter het strand. Daar is een hele attractie om bedacht en hoewel erg toeristisch leek het me leuk. Ik dacht dat het bij St. Kilda zou zijn. Het blijkt echter te zijn op Philip eiland, en dat is twee uur terug. Zou dus betekenen dat we vier uur in de auto moeten zitten om de pinguins te zien. Dat is wat veel voor waggelende smokings, dus we laten het maar voor wat het is. Morgen zullen we Melbourne weer verlaten en starten we aan de Great Ocean Road. Naar verwachting zijn we daar zeker 3 dagen zoet mee, ook al is het maar zo'n 285 kilometer in totaal. Er valt zoveel te zien! Ben benieuwd.

24 september, Canberra, Benalla

Oke, het doel van vandaag was dus om in elk geval tot Albury te rijden. Deze plaats ligt halverwege Canberra en Melbourne. We stonden op tijd op, en voor we weggingen zijn we nog naar een farmersmarket gegaan die ook op het terrein bij de camping was. Het was er een drukte van belang. Allerlei lokale boeren bieden hun produkten aan. Ook hier, net als elders, niet goedkoop! Maar goed, dat went inmiddels. Ook al vind ik 18 doller voor 3 doosjes aardbeien, of 17 doller voor een kilo bananen nog altijd niet normaal. Het werd toch weer later dan gedacht en rond half 11 reden we de snelweg op.

Roadtrip! We schieten lekker op en stoppen onderweg alleen om ff te plassen of een snel broodje bij een rest area. Op een gegeven moment komen we langs een bord die ons verteld dat we een 'no fruit fly'zone ingaan. Je moet voordat je dit gebied ingaat al je fruit weggooien ter voorkoming van fruitvliegen die blijkbaar in dit gebied nog niet voorkomen. We hadden alleen twee appels, en een doosje tomaten. Die hebben we dus maar soldaat gemaakt.

Wij weer de weg op, blijkt dat er verder nergens controle zou zijn geweest en we dus voor niets de juist gekochte spullen zouden hebben weggegooid. Maffe Aussies.

We waren om een uur of 3 al in Albury en besloten nog door te rijden, tijd genoeg. We zijn gekomen tot Benalla. Vanaf hier is het nog 200 kilometer naar Melbourne. Zoals op elke camping is hier ook een kampkeuken met een barbecue. Dit keer binnen. Je gooit er een dollar in en je kunt beginnen. Er waren een hoop mensen binnen, die bleken samen een 4wd club te vormen en waren het weekend op pad. Voor we het door hadden zat Geert aan het bier, en ik tussen de dames. Allemaal 50-60'ers en vol vragen of van alles en nog wat. Erg gezellig allemaal, vol belangstelling over onze reis, en vol tips. Die hebben we (zoals we steeds doen) opgeschreven. Ookal doen we er wellicht niets meer mee, dan nog hebben de tipgevers een goed gevoel over. Dat is bij zoveel gastvrijheid ook belangrijk!

Morgenochtend zullen we niet zo vroeg vertrekken, en voor we Melbourne in gaan eerst langs gaan bij de lokale vestiging van onze autoverhuurder. De benzinedop is uit elkaar gevallen gisteren bij het tanken, en vandaag weer. En het lijkt er op dat dat al veel vaker is gebeurd, dus tijd voor een nieuwe!

Het is nu 10 uur, tijd om te gaan slapen. We gaan steeds ietsje vroeger slapen lijkt het wel.

ff tussendoor

Iedereen bedankt voor de reacties tot dusver! Wordt zeer gewaardeerd. Blijf dus lekker zo door gaan!

Groetjes Geert en Cynthia

@ Brenda: rijden gaat prima met de camper.Hetgeval is wel 7.10lang maar het gaat goed. Ook het links rijden valt best mee. Het scheelt dat het stuur rechts zit, en depedalen precies zoals we gewend zijn. Schakelen met links is wel lastig, we harken regelmatig rechts naar de pook

@ Saskia: Je bent nu een week aan he twerk bij Ahold. Hoe bevalt dat?

@ Mama: wanneer staatje operatie gepland?Is dat al bekend?

23 september, Oberon, Taranga, Canberra

Het doel van vandaag was Canberra bereiken vanuit Oberon. En dat is gelukt! Vanmiddag rond 5 uur reden we Noord-Canberra binnen.

We zijn gelijk gestopt bij het bezoekerscentrum om na te gaan waar we voor de nacht konden parkeren. Het is echter druk in Canberra, want de Floriade is net geopend (nee, we geloven best dat de tulpen mooi zijn maar gaan er niet heen), en de schoolvakanties zijn vandaag begonnen. We krijgen een paar adressen op, en kunnen het beste maar gewoon gaan kijken of er plek is, met of zonder stroom.

De eerste camping heeft gelijk plek, dus dat valt mee. We staan nu op het parkeerterrein van een paardenrenbaan. Achter de camper ligt de renbaan, en rechts naast de camper staan de paardenstallen. Dit deel van het complex wordt alleen gebruikt bij grote drukte. Het is een wat rommelig terrein wat duidelijk voor meerdere doeleinden geschikt is gemaakt. Dat maakt ons niet uit, want we hebben stroom en kunnen veilig gaan pitten straks! De douchegelegenheid ziet er hier ook weer schoon uit. We zijn inmiddels niet anders gewend.

Onderweg veranderde het landschap weer behoorlijk. Van bergen naar heuvels en vervolgens vlak land en van bos naar heuvelachtige weilanden tot geen enkele begroeiing. Onderweg werd de snelweg (vergelijkbaar met een Nederlandse provinciale weg) soms weer dorpsweg. Op een gegeven moment stond er een auto langs de weg om te waarschuwen voor vee op de weg. Remmen dus. Een drietal dames op paarden waren bezig een kudde schapen op te drijven, over de weg.... Toevalligerwijze was ik net de weg aan het filmen. Daar komt trouwens weinig van terecht maar dat is een ander verhaal... De schapen gingen voor ons aan de kant, en we konden weer door. Een aparte ervaring. We hebben vandaag ook weer een hoop Kakatoe's gezien, en verschillende andere papagaaiachtige vogels in de meest mooie kleuren.

Canberra is dus een aangelegde stad, en is de hoofdstad van Australie. Toen de federatie gesticht werd konden Sydney en Melbourne het niet eens worden over wie de hoofdstad moest worden. De oplossing was een stad in het midden: Canberra dus. Er is geen skyline. Je bent er 'zomaar ineens'.

Morgen zullen we kort met de camper de stad inrijden om het oude en het nieuwe parlementsgebouw te zien. Deze gebouwen zijn immers de reden dat Canberra bestaat. Verder laten we het voor wat het is. Er zijn hier vooral veel mooie tuinen, maar die heb je hier zoveel dat we daar niet speciaal voor zullen blijven.

Het is nog twee dagen rijden naar Melbourne (zo'n 800 kilometer), dus morgen zullen we een dappere poging wagen om tot halverwege te komen. Dat is de stad Albury. Dat moet lukken als we om en om een stuk rijden. Na Melbourne doen we het weer rustig aan en zullen we weer de toerist uit gaan hangen. Daar is de Great Ocean Road bijvoorbeeld, een stuk weg van zo'n 250 kilometer die zo mooi moet zijn dat je er zeker 3 dagen over doet om al het interessants te zien.

Oh ja, ook vandaag geen kangaroes gezien. Alleen wat dode skippy's langs de weg helaas.

Oberon, 22 september 2011

Vanochtend zijn we wat later opgestaan. Het was vannacht bijzonder koud geweest, dus ff blijven liggen is dan best lekker.

Rond half 11 hebben we de camping in Katoomba verlaten en zijn we richting het centrum van het dorp gegaan voor brood en warme kleding want weer een koude nacht zie ik niet zitten zonder warme pyama.

De eerste stop hierna was in Blackheat bij de Bridal Veil Falls, een lookout met weer een prima zicht over de vallei.

Daarna zijn we naar Clarence gereden, naar de Zig-Zag Railway. De trein zigzagt hier langs de berg. We waren een half uur te laat voor de trein van 1 uur en zouden dus tot 3 uur moeten wachten, maar de trein stond er nog en we konden nog mee. Dat was mazzel!

Het was er niet zo druk, nog maar 2 andere passagiers dus we kregen een uitgebreide uitleg van de machinist, en mochten ook in het seinhuis en de werkplaats kijken. Ook bleef de cabine open en kletste de chauffeur gezellig over de trein. We mochten ook beurtelings naast hem komen zitten voorin. Deze man was duidelijk een zeer enthousiaste vrijwilliger. Erg de moeite waard!

Vanaf Clarence ben ik verder gereden. We hadden een route op de kaart uitgestippeld, maar de navigator (Geert dus) had ook de gps ingesteld, en die had duidelijk een andere route in gedachten. En de navigator volgde niet meer de kaart, alleen de gps. Een erg mooie route, en vast korter maar zeker niet sneller omdat je door de binnenlanden reed. Heuvel op, heuvel af, ook over korte stukjes gravelwegen (mag eigenlijk niet van de verhuurder, maar wat voor keus heb je als je er voor staat). Erg fijn allemaal. Je mocht er 100 km per uur rijden, maar 50 was echt meer dan zat!

We zijn nu dus onderweg naar Canberra, de hoofdstad van Australie. Het landschap veranderde snel. Van ondoordringbare bossen naar heuvelig landbouwgebied. Bij Oberon kon je merken dat de zon aan het ondergaan was, en daar zijn we nu op een camping.

We hebben eten gemaakt op de barbecue die in de kamp keuken staat, en de douches + toiletten zien er hier ook weer bijzonder netjes uit. Er waren meer mensen aan het koken, dus het was nog gezellig ook.

Morgen weer verder. Voor morgen staat er niets op het programma dan rijden, rijden en rijden. Richting Canberra. We zullen er niet helemaal komen, maar in de buurt moet wel lukken.